ராதை கிருஷ்ணரை முதன்முதலாக பார்க்கிறாள்

ஒரு நாள், ராதையின் இரண்டு முக்கிய தோழிகளான லலிதா மற்றும் விசாகா ஆகியோர் விருஷபானுவின் வீட்டிற்கு வந்து ராதையை சந்தித்தனர்.

தோழிகள், 'ஓ ராதையே! நீங்கள் தொடர்ந்து நினைத்துப் போற்றிப் புகழ்பவர் தனது பசு மேய்க்கும் நண்பர்களுடன் விருஷபானுபுரத்திற்கு தினமும் வருகிறார். அதிகாலையில் மாடு மேய்க்கக் கிளம்பும்போது அவரைப் பார்க்க வேண்டும். அவர் மிகவும் அழகானவர்.' என்று சொன்னார்கள்.

அதற்கு ராதை, 'முதலில் அவருடைய வசீகரமான உருவத்தை வரைந்து எனக்குக் காட்டுங்கள், பிறகு அவரைப் பார்க்கிறேன்' என்று பதிலளித்தாள்.

பின்னர், இரு தோழிகளும் விரைவாக கிருஷ்ணரின் அழகிய உருவத்தை வரைந்தனர். அவரது இளமை வடிவத்தின் இனிமையைக் கைப்பற்றினர். இந்தப் படத்தை ராதையிடம் கொடுத்தார்கள். இந்தப் படத்தைப் பார்த்த ராதையின் இதயம் மகிழ்ச்சியில் மலர்ந்தது. மேலும் கிருஷ்ணரின் தரிசனத்திற்கான தீவிர ஏக்கத்தை உணர்ந்தாள். கையிலிருந்த படத்தைப் பார்த்துவிட்டு ஆனந்தத்தில் மூழ்கி உறங்கினாள். அவள் கனவில், யமுனையை ஒட்டிய பாண்டிரவவனத்தின் ஒரு பகுதியில், மஞ்சள் நிற ஆடைகள் அணிந்த கருமையான கிருஷ்ணர் தனக்கு அருகில் நடனமாடுவதைக் கண்டாள்.

அந்த நேரத்தில், ராதை விழித்துக்கொண்டாள். கிருஷ்ணனிடமிருந்து ஆழமாகப் பிரிந்துவிட்டதாக உணர்ந்தாள். அவருடன் ஒப்பிடுகையில் முழு பிரபஞ்சமும் முக்கியமற்றதாகக் கருதினாள். இதற்கிடையில், மறுபுறம், கிருஷ்ணர் விருஷபானுவின் கிராமத்தின் குறுகிய பாதைக்கு வந்தார். ராதையின் தோழி ஒருவர் ஜன்னலுக்கு கூட்டிவந்து ராதையை பார்க்க வைத்தாள். கிருஷ்ணரைக் கண்டவுடன் ராதை மயக்கமடைந்தாள். தனது தெய்வீக விளையாட்டிற்காக மனித உருவம் எடுத்த கிருஷ்ணர், விருஷபானுவின் அழகான மற்றும் வசீகரமான மகளைக் கண்டு அவளுடன் இருக்க வேண்டும் என்ற அதீத ஆசையை உணர்ந்தார். பின்னர் அவர் தனது வீட்டிற்கு திரும்பினார். கிருஷ்ணரைப் பிரிந்ததால் ராதை மிகவும் துயரமடைந்து, பேரார்வத்தின் தீயால் எரிக்கப்பட்டதைக் கண்டு, ராதையின் தோழிகளில் சிறந்தவளான லலிதா அவளிடம் அன்பாகப் பேசினாள்.

'ராதையே! ஏன் இப்படி அமைதியின்றி இருக்கிறீர்கள்? ஏன் மயங்கி விழுந்தீர்கள்? நீங்கள் உண்மையிலேயே பகவான் ஹரியை அடைய விரும்பினால், அவர் மீது உங்கள் அன்பை உறுதிப்படுத்துங்கள். அவர் ஒருவரே மூன்று உலகங்களின் அனைத்து மகிழ்ச்சிகளின் மீதும் அதிகாரத்தை வைத்திருக்கிறார். அவரால் மட்டுமே இந்த துயரத்தின் தீயை அணைக்க முடியும்.'

லலிதாவின் மென்மையான வார்த்தைகளைக் கேட்டு, விரஜத்தின் ராணி ஸ்ரீராதை, கண்களைத் திறந்து, உணர்ச்சிகள் நிறைந்த குரலில், தன் அன்பான தோழியிடம் பேசினாள்.

'நண்பியே! சியாமசுந்தரரின் தாமரைப் பதங்களை நான் அடையவில்லையென்றால், நான் தொடர்ந்து வாழமாட்டேன். இதுவே என் தீர்மானம்.

ஸ்ரீ ராதையிடமிருந்து இதைக் கேட்ட லலிதா, கவலையில் மூழ்கி, யமுனைக் கரையில் இருந்த கிருஷ்ணரிடம் சென்றாள். ஒரு கடம்ப மரத்தடியில் அமர்ந்து, தேனீக்களின் ஓசையால் சூழப்பட்டு, மாதவிக் கொடியின் படர்தாமரைகளால் மூடப்பட்ட அவரை அவள் தனியாகக் கண்டாள். அங்கு, லலிதா ஸ்ரீ ஹரியிடம் பேசினாள்.

'ஓ சியாமசுந்தரரே! ஸ்ரீ ராதை உங்களது மயக்கும் வடிவத்தை பார்த்தது முதல், அவள் பேச முடியாமல் மௌனமான ஏக்கத்தில் மூழ்கினாள். ஆபரணங்கள் அவளுக்கு தீப்பிழம்புகள் போல் உணர்கின்றன; மெல்லிய ஆடைகள் சூடான மணலைப் போல் இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு நறுமணமும் கசப்பாகத் தோண்றுகிறது. அவளுடைய உதவியாளர்களால் நிரம்பிய பிரமாண்டமான வீடு, ஒரு தனிமையான காடு போல் தெரிகிறது. என் தோழி உங்களைப் பிரிந்ததால் தோட்டங்களை முட்செடிகளாகவும், நிலவின் ஒளியை விஷமாகவும் பார்க்கிறாள். அவளுக்கு விரைவில் உங்களது தரிசனம் கொடுங்கள். உங்களால் மட்டுமே அவளுடைய துக்கத்தைப் போக்க முடியும். நீங்களே அனைத்திற்கும் சாட்சி; இந்த பூமியில் உங்களிடம் எதை மறைக்க முடியும்? நீங்கள் ஒருவரே இந்த உலகத்தை உருவாக்குகிறீர்கள், நிலைநிறுத்துகிறீர்கள், கரைக்கிறீர்கள். நீங்கள் அனைவரிடமும் சமமாகப் பழகினாலும், உங்களின் பக்தர்களிடம் தனிப் பாசம் கொண்டவர்.' என்றால்.

லலிதாவின் இந்த மென்மையான வார்த்தைகளைக் கேட்டு, தெய்வீகமான கிருஷ்ணர், இடி போன்ற ஆழமான குரலில் பேசினார்.

'உண்மையான பக்தி முழுவதுமாக பரமாத்மாவாகிய என்னிடம் பாய வேண்டும். ஒருவன் என்னை உண்மையாக அடையும் ஒரே வழி அன்புதான். ஸ்ரீ ராதையின் உள்ளத்தில் எழுந்த ஆசை அதே வடிவில் நிறைவேறும். புத்திசாலிகள் இயற்கையின் மூன்று முறைகளைக் கடந்து காரணமோ நிபந்தனையோ இல்லாத அன்பைத் தழுவுகிறார்கள். எனக்கும், ஸ்ரீ ராதையிற்க்கும் இடையே பால் மற்றும் அதன் சாராம்சம் போன்ற வேறுபாடுகளைக் காணாதவர்கள், நிபந்தனையற்ற பக்தியின் அடையாளங்களைத் தங்கள் இதயங்களில் வைத்து, எனது உயர்ந்த இருப்பிடமான கோலோகத்தை அடைகிறார்கள். எனக்கும், ஸ்ரீ ராதையிற்க்கும் இடையே வித்தியாசம் இருப்பதாக முட்டாள்தனமாகக் கருதுபவர்கள் சூரியனும் சந்திரனும் இருக்கும் வரை காலசூத்திரமாகிய நரகத்தில் துன்பப்படுகிறார்கள்.

கிருஷ்ணரின் வார்த்தைகளைக் கேட்ட லலிதா தலைவணங்கி ஸ்ரீ ராதையிடம் திரும்பினாள். அவள் முகத்தில் இனிமையான புன்னகையுடன் தனிமையில் அவளிடம் சென்றாள்.

'தேவியே! நீங்கள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை எப்படி விரும்புகிறீர்களோ, அதேபோல் அவர் உங்களை விரும்புகிறார். உங்கள் இருவரின் ஆற்றல் ஒன்று மற்றும் பிரிக்க முடியாதது. மக்கள், அறியாமையால், இரண்டாகப் பார்க்கிறார்கள்; நீங்கள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்காக மட்டுமே. உன்னதமான பக்தியின் மூலம் உங்கள் ஆசைகள் நிறைவேறும் வகையில் தன்னலமற்ற செயல்களைச் செய்யுங்கள்.

அவளது தோழி லலிதாவின் இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட ராதை, தன் தோழனும், தர்மம் அனைத்தையும் அறிந்தவனுமான சந்திரானனிடம் பேசினாள்.

ஸ்ரீ ராதா கூறினாள், 'அன்புள்ள நண்பரே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரும் வழிபாட்டை எனக்குக் கூறுங்கள். இந்த வழிபாடு பெரும் அதிர்ஷ்டத்தையும், மகத்தான புண்ணியத்தையும் தருவதாகவும், ஒருவரின் ஆழ்ந்த விருப்பங்களை வழங்குவதாகவும் இருக்க வேண்டும். நான் செய்யக்கூடிய ஏதேனும் சபதம் அல்லது வழிபாடு பற்றிச் சொல்லுங்கள்.'

பாடங்கள் -

கிருஷ்ணரின் உருவத்தையும் பின்னர், அவரது உண்மையான வடிவத்தையும் பார்க்கும் ராதையின் ஆழ்ந்த ஏக்கம், நிபந்தனையற்ற அன்பு ஒரு தனிநபரை எவ்வாறு உறிஞ்சி மாற்றும் என்பதை எடுத்துக்காட்டுகிறது. அவளுடைய பக்தி மிகவும் தீவிரமானது. உலக இன்பங்களும் சுகங்களும் அவளுக்கு அற்பமானவை. உண்மையான பக்தி பௌதிகப் பற்றுகளைக் கடந்து, தெய்வீகத்தின் மீது மட்டுமே கவனம் செலுத்தி, ஆன்மீக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துகிறது என்று இது கற்பிக்கிறது.
ராதையும் கிருஷ்ணரும் பால் மற்றும் அதன் சாராம்சத்தைப் போலவே, அடிப்படையில் ஒன்று மற்றும் பிரிக்க முடியாதவர்கள் என்று கதை வலியுறுத்துகிறது. இந்த ஒற்றுமையை அங்கீகரிப்பது நிபந்தனையற்ற பக்தியின் அடையாளம் என்று கிருஷ்ணரே கூறுகிறார். பக்தனுக்குள் தெய்வீகம் குடிகொண்டிருக்கிறது என்ற கருத்தை இந்தப் பாடம் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. மேலும் இந்த ஒருமைப்பாட்டை உணர்ந்துகொள்வது ஆன்மீக ஞானம் மற்றும் உயர்ந்த இருப்பிடமான கோலோகத்தை அடைவதற்கு முக்கியமானது.
தன் ஆழ்ந்த ஆசைகளை நிறைவேற்ற தன்னலமற்ற செயல்களையும், உயர்ந்த பக்தியையும் செய்யுமாறு ராதைக்கு லலிதா அறிவுறுத்துகிறாள். கிருஷ்ணருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருவதற்கான வழிகளைத் தேடும் ராதையின் விருப்பம், ஒருவரின் செயல்களை தெய்வீக சித்தத்துடன் சீரமைப்பதன் முக்கியத்துவத்தை விளக்குகிறது. தன்னலமற்ற சரணடைதல் மற்றும் அர்ப்பணிப்புள்ள ஆன்மீக பயிற்சி ஆகியவை தெய்வீகத்துடன் ஒன்றிணைவதற்கும் ஒருவரின் ஆன்மீக இலக்குகளை அடைவதற்கும் இன்றியமையாத பாதைகள் என்று இது கற்பிக்கிறது.

Ramaswamy Sastry and Vighnesh Ghanapaathi