అందరూ సమానమే

ఒక చిన్న పట్టణంలో గోవిందుడు అనే వ్యక్తి ఉండేవాడు. అతను వ్యాపారంలో కుమ్మరి. అతని కుండలు సరళమైనవి కానీ బలంగా ఉన్నాయి. ఒకరోజు రమేష్ అనే ధనవంతుడు గోవింద దుకాణానికి వచ్చాడు. అతను తన కుమార్తె వివాహం కోసం కుండలు కోరుకున్నాడు.

రమేష్ గోవింద దుకాణం వైపు చూసి ముఖం చిట్లించాడు. 'మీ కుండలు సాదాసీదాగా కనిపిస్తున్నాయి' అన్నాడు. 'మీరు వాటిని మెరిసేలా మరియు అలంకరణ చేయగలరా?' గోవింద వినయంగా బదులిచ్చారు, 'నేను రోజువారీ ఉపయోగం కోసం కుండలు తయారు చేస్తాను. అవి అంత అలంకరణ కాదు,కానీ అవి తమ అవసరాలు కు అందుతాయి.'రమేష్ నవ్వాడు. 'ఇవి నా అవసరాలకు సరిపోవు,' అని అతను చెప్పాడు.

'నేను మంచి వ్యక్తిని కనుగొంటాను.' అతను బయలుదేరడానికి తిరిగాడు, కాని ఒక వృద్ధ మహిళ కుండ కొనడం గమనించాడు. ఆమె గోవిందుడికి కొన్ని నాణేలు ఇచ్చి ముకుళిత హస్తాలతో కృతజ్ఞతలు చెప్పింది. గోవిందుడు గౌరవంగా నమస్కరించి, 'ఈ కుండ మీకు బాగా ఉపయోగపడుతుంది' అన్నాడు.

రమేష్ కి ఆసక్తి కలిగింది. అతను ఆగి చూశాడు. పక్కనే ఒక పేద రైతు ప్రవేశించాడు. అతని వద్ద డబ్బు లేదు, కానీ నీరు తీసుకువెళ్లడానికి ఒక కుండ అవసరం. గోవిందం ఒక కుండ ఇచ్చి, 'మీకు వీలున్నప్పుడు చెల్లించండి' అన్నాడు. రైతు గోవింద పాదాలను తాకి కన్నీటి పర్యంతమయ్యాడు.

వ్యాపారి గోవిందుడిని అడిగాడు, 'నువ్వు అందరినీ ఒకేలా ఎందుకు చూస్తావు? ధనికులు మీకు బాగా చెల్లిస్తారు, కానీ పేదలు మీకు ఏమీ ఇవ్వరు. గోవింద స్పందిస్తూ, 'ప్రతి వ్యక్తి గౌరవానికి అర్హుడు. ధనవంతులైనా, పేదవారమైనా, మనందరికీ దయ మరియు గౌరవం అవసరం. ఒక కుండ అందరికి ఒకే విధంగా నీటిని కలిగి ఉంటుంది.'

రమేష్ మౌనంగా ఉన్నాడు. అతను సాదా కుండలు కొని, 'ఈరోజు నాకు విలువైనది నేర్పించావు' అన్నాడు.

ఈ కథ మన గ్రంథాల బోధనలను ప్రతిబింబిస్తుంది. భగవద్గీత 5వ అధ్యాయం, 18వ శ్లోకంలో ఇలా చెబుతోంది:

'విద్యావినయసంపన్నే బ్రాహ్మణే గవి హస్తిని.

శుని చైవ శ్వపాకే చ పండితాః సమదర్శినః..'

జ్ఞాని అయినవాడు పండితుడైనా, ఆవునైనా, ఏనుగు అయినా, కుక్క అయినా, బిచ్చగాడైనా అన్ని ప్రాణులను సమానంగా చూస్తాడని అర్థం.

మానవ గౌరవాన్ని గౌరవించడం దైవిక లక్షణం. ఇది సంపద లేదా శక్తిపై ఆధారపడి ఉండదు, కానీ అందరిలో దైవిక ఉనికిని గుర్తించడం. గోవిందా యొక్క చర్యలు మనకు ఈ అనాదిగా బోధలను గుర్తు చేస్తాయి. ఇతరులను గౌరవించడం, వారి హోదాతో సంబంధం లేకుండా, నిజంగా గొప్ప భావాలలో ఒకటి.

Ramaswamy Sastry and Vighnesh Ghanapaathi