ఆబాల్యాత్ కిల సంప్రదాయవిధురే వైదేశికేఽధ్వన్యహం
సంభ్రమ్యాద్య విమూఢధీః పునరపి స్వాచారమార్గే రతః.
కృత్యాకృత్యవివేక- శూన్యహృదయస్త్వత్పాదమూలం శ్రయే
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
ఆత్మానం యది చేన్న వేత్సి సుకృతప్రాప్తే నరత్వే సతి
నూనం తే మహతీ వినష్టిరితి హి బ్రూతే శ్రుతిః సత్యగీః.
ఆత్మావేదనమార్గ- బోధవిధురః కం వా శరణ్యం భజే
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
కామక్రోధమదాది- మూఢహృదయాః ప్రజ్ఞావిహీనా అపి
త్వత్పాదాంబుజసేవనేన మనుజాః సంసారపాథోనిధిం.
తీర్త్వా యాంతి సుఖేన సౌఖ్యపదవీం జ్ఞానైకసాధ్యాం యతః
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
రథ్యాపంకగకీటవద్- భ్రమవశాద్ దుఃఖం సుఖం జానతః
కాంతాపత్యముఖేక్షణేన కృతినం చాత్మానమాధ్యాయతః.
వైరాగ్యం కిముదేతి శాంతమనసోఽప్యాప్తుం సుదూరం తతః
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
భార్యాయాః పతిరాత్మజస్య జనకో భ్రాతుః సమానోదరః
పిత్రోరస్మి తనూద్భవః ప్రియసుహృద్బంధుః ప్రభుర్వాన్యథా.
ఇత్యేవం ప్రవిభావ్య మోహజలధౌ మజ్జామి దేహాత్మధీః
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
సత్కర్మాణి కిమాచరేయమథవా కిం దేవతారాధనా-
మాత్మానాత్మవివేచనం కిము కరోమ్యాత్మైకసంస్థాం కిము.
ఇత్యాలోచనసక్త ఏవ జడధీః కాలం నయామి ప్రభో
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
కిం వా స్వాశ్రితపోషణాయ వివిధక్లేశాన్ సహేయానిశం
కిం వా తైరభికాంక్షితం ప్రతిదినం సంపాదయేయం ధనం.
కిం గ్రంథాన్ పరిశీలయేయమితి మే కాలో వృథా యాప్యతే
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
సంసారాంబుధి- వీచిభిర్బహువిధం సంచారుయమానస్య మే
మాయాకల్పితమేవ సర్వమితి ధీః శ్రుత్యోపదిష్టా ముహుః.
సద్యుక్త్యా చ దృఢీకృతాపి బహుశో నోదేతి యస్మాత్ప్రభో
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
యజ్జ్ఞానాత్ సునివర్తతే భవసుఖభ్రాంతిః సురూఢా క్షణాత్
యద్ధ్యానాత్ కిల దుఃఖజాలమఖిలం దూరీభవేదంజసా.
యల్లాభాదపరం సుఖం కిమపి నో లబ్ధవ్యమాస్తే తతః
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.
సత్యభ్రాంతిమనిత్య- దృశ్యజగతి ప్రాతీతికేఽనాత్మని
త్యక్త్వా సత్యచిదాత్మకే నిజసుఖే నందామి నిత్యం యథా.
భూయః సంసృతితాపతత్పహృదయో న స్యాం యథా చ ప్రభో
శ్రీమన్ లోకగురో మదీయమనసః సౌఖ్యోపదేశం కురు.