ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿದ್ದರೆ, ಭಗವಂತ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಏಕೆ ಅವತರಿಸುತ್ತಾನೆ? ಬೇರೆಡೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ದುಷ್ಟತನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವನಿಗೆ ಕಾಳಜಿ ಇಲ್ಲವೇ?
ಭಾರತ ಕರ್ಮಭೂಮಿ. ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಸ್ಥಳಗಳು ಭೋಗಭೂಮಿಗಳು. ಭೋಗ ಎಂದರೆ ಒಬ್ಬರ ಒಳ್ಳೆಯ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಎರಡೂ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು. ಕರ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮಾತ್ರ ಪುಣ್ಯ ಅಥವಾ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಭೋಗ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿವೆ. ಒಬ್ಬರು ಮೊದಲು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ಅವರು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಅವರು ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ತಲುಪಲು, ಒಬ್ಬರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮವು ಇತರ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಧರ್ಮಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ದೈವಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಷ್ಣು ಭಕ್ತನು ವಿಷ್ಣುವಾಗಲು, ಶಿವ ಭಕ್ತನು ಶಿವನಾಗಲು ಸನಾತನ ಧರ್ಮವು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ದೇವರುಗಳು ಸಹ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ಜನ್ಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇಂದಿಗೂ, ಜಗತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಭಾರತದತ್ತ ನೋಡುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೂ ಸೂಕ್ತವಾದ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಭೋಗ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಸರಳ ಧರ್ಮಗಳು ಮಾನವ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಷ್ಕರಿಸುವತ್ತ ಗಮನಹರಿಸುತ್ತವೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಸನಾತನ ಧರ್ಮವು ಮಾನವರಿಗೆ ದೈವತ್ವದೆಡೆಗೆ ಸಾಗಲು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.

ಎಲ್ಲದರ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ, ಇದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅಡಿಪಾಯ. ಇದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಘಟನೆಗಳು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ. ಧರ್ಮವು ಯಾವಾಗಲೂ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಬೇಕು. ಬೇರೆಡೆ ಅಧರ್ಮವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಭಗವಂತ ಪ್ರವಾದಿಗಳು ಮತ್ತು, ಸಂತರನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಧರ್ಮವು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಾಗ, ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಅವತಾರ ತಾಳುತ್ತಾನೆ.

Knowledge Bank

ನಮಸ್ತೆ ಹಾಗೂ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರ ಕೈ ಕುಲುಕುವಿಕೆ

ನಾನು ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜೆಯಾಗಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ, ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗದ ಹೊರತು ನಾನು ಯಾವುದೇ ಪರಕೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇಂಗ್ಲಿಷರ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಶೇಕ್ ಗಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ವಂದಿಸುವ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಂದು ಪದ್ಧತಿ ಯ ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡುವುದು, ಅಂದರೆ, ಅದರ ಹೆಚ್ವುಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಂತೆಯೇ ಸರಿ.- ( ಜಾನ್ ವುಡ್ರೋಫ್ )

ದಿನಚರ್ಯೆಗಳು ಹಾಗೂ ತೀರಿಸಲೇ ಬೇಕಾದ ಮೂರು ಋಣಗಳು

ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಮೂರು ಋಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಿರುತ್ತಾನೆ : ಋಷಿ ಋಣ ( ಋಷಿ ಮುನಿಗಳ ಮೇಲಿನ ಋಣ ), ಪಿತೃ ಋಣ ( ಪೂರ್ವಜರ ಮೇಲಿನ ಋಣ), ಹಾಗೂ ದೇವ ಋಣ (ದೇವತೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಋಣ ). ಈ ಎಲ್ಲಾ ಋಣಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಲು ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥ ಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದೈನಂದಿನ ಕರ್ತವ್ಯ ಗಳನ್ನು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ . ಅವೆಂದರೆ ದೇಹ ಶುದ್ದಿ, ಸಂಧ್ಯಾವಂದನೆ( ತ್ರಿ ಕಾಲ ವಂದನೆ ), ತರ್ಪಣ ( ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆ ), ನಿತ್ಯ ದೇವತಾ ಆರಾಧನೆ, ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ನಿತ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಧಾರ್ಮಿಕ ಗ್ರಂಥ ಗಳ ಅಧ್ಯಯನ, ದೈಹಿಕ ಶುಚಿತ್ವವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇವೇ ಮೊದಲಾದವುಗಳು. ಸಂಧ್ಯಾವಂದನೆ ಯ ಮೂಲಕ ದೈನಂದಿನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ತರ್ಪಣದ ಮೂಲಕ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ ದೇವರ ಪೂಜೆಯನ್ನು ನಿತ್ಯ ನೈಮಿತ್ತಿಕ ವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಜೊತೆಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರ ಗಳ ಅಧ್ಯಯನದಿಂದ ಜ್ಞಾನಾರ್ಜನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುವುದು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧವಾದ ಆಚರಣೆ ಗಳಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕರ್ತವ್ಯ ಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ