ಪಾಂಡು ಮತ್ತು ಅವನ ಪತ್ನಿಯರಾದ ಕುಂತಿ ಮತ್ತು ಮಾದ್ರಿ ರಾಜಮನೆತನದ ಭೋಗಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ಶಾಪದಿಂದಾಗಿ ಪಾಂಡುವು ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವಾಯಿತು; ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತಕ್ಷಣದ ಸಾವು ಸಂಭವಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಉದ್ದೇಶ ತಪಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆಯುವುದು. ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಮಗನ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ ಎಂದು ನಂತರ ಪಾಂಡುವು ಅರಿತುಕೊಂಡನು. ಧರ್ಮವು ಅಂತಹ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಅನುಮತಿಸುವುದರಿಂದ, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಉದಾತ್ತ ಪುರುಷನ ಮೂಲಕ ಮಗುವನ್ನು ಗರ್ಭಧರಿಸಲು ಕುಂತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡನು. ಈ ರೀತಿ ಜನಿಸಿದ ಮಗುವನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕುಂತಿ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧಾನವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದಳು.

ಪುರು ರಾಜವಂಶದಲ್ಲಿ, ವ್ಯುಷಿತಾಶ್ವನೆಂಬ ನೀತಿವಂತ ರಾಜನಿದ್ದನು. ಅವನು ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿ ಆಳಿದನು, ಅನೇಕ ಯಜ್ಞಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದನು. ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಭದ್ರ. ದುಃಖಕರವೆಂದರೆ, ವ್ಯುಷಿತಾಶ್ವ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಯಾವುದೇ ಪುತ್ರ ಸಂತಾನವಿಲ್ಲದೆ ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮರಣಹೊಂದಿದನು. ಭದ್ರ ತನ್ನ ಪತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಜೀವಿಸಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕನ್ನೇ ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.

ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ,ಆಕಾಶದಿಂದ ವ್ಯುಷಿತಾಶ್ವನ ದಿವ್ಯ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು. ದೇಹವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಭದ್ರಳಿಗೆ ಅವಳ ಮೂಲಕ ಮಗುವನ್ನು ಗರ್ಭಧರಿಸಬಹುದೆಂದು ಅವನು ಭರವಸೆ ನೀಡಿದನು. ಭದ್ರಳಿಗೆ ಅವಳ ಋತುಚಕ್ರದ ಎಂಟನೇ ಅಥವಾ ಹದಿನಾಲ್ಕನೇ ದಿನದಂದು ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುವಂತೆ ಸೂಚಿಸಲಾಯಿತು. ನಂತರ ವ್ಯುಷಿತಾಶ್ವ ಭದ್ರಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾದನು. ಅವರ ವಂಶಸ್ಥರು ಶಾಲ್ವರು ಮತ್ತು ಮದ್ರರು ಆದರು.
ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿದ ನಂತರ, ಕುಂತಿ ಪಾಂಡುವಿಗೆ ದೈಹಿಕ ಮಿಲನವಿಲ್ಲದೆ ಗರ್ಭಧರಿಸಲು ತನ್ನ ಯೋಗ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡಳು.

Knowledge Bank

ಎಲ್ಲಾ ಸನಾತನಿಗಳು ಪಾಲಿಸಲೇ ಬೇಕಾದ ಆರು ವಿಧವಾದ ನಿತ್ಯ ಕರ್ಮಗಳು

೧ ಸ್ನಾನ, ೨ ಸಂಧ್ಯಾವಂದನೆ (ತ್ರಿಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯದೇವನ‌ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ), ೩ ಮಂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಶ್ಲೋಕಗಳ ಪಠಣ, ೪ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಿನವೂ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವುದು ಹಾಗೂ ದೇವಸ್ಥಾನ ಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವುದು, ೫ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಹಾರವನ್ನು ಪಕ್ಷಿ/ಜೀವಜಂತು ಗಳಿಗೆ ಇಡುವುದು,೬ ಅತಿಥಿ ಸತ್ಕಾರ ವನ್ನು ಮಾಡುವುದು.

ಸ್ನಾನ ಮಾಡದೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಯಾಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು ?

ನಮ್ಮ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ಆಹಾರ ಸೇವನೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸ್ನಾನದಿಂದ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಎರಡೂ ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಸ್ನಾನ ಮಾಡದೇ ಆಹಾರ ಸೇವಿಸುವುದು ಅಶುದ್ಧ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುತ್ತ್ತದೆ. ಸ್ನಾನದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಉತ್ತೇಜಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆ ಹಾಗೂ ರಕ್ತ ಪರಿಚಲನೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆಹಾರವು ಪವಿತ್ರ ವಾದುದು.ಶರೀರ ಮಲಿನವಾಗಿದ್ದಾಗ ಆಹಾರ ಸೇವನೆ ಅಗೌರವ ಸೂಚಕ. ಈ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ . ಆಹಾರ ಹಾಗೂ ಆರೋಗ್ಯ ಎರಡೂ ಉತ್ತಮ ವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆರೋಗ್ಯ ಹಾಗೂ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದೊಂದು ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಾಗಿ ಹಿಂದೂಧರ್ಮದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ದೇಹ ಹಾಗೂ ಆಹಾರ ಎರಡನ್ನೂ ಗೌರವಿದುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಅಗತ್ಯ.