ಹೇಮಂತ ಋತುವಿನ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಮಾರ್ಗಶಿರ ಮಾಸದಲ್ಲಿ, ಗೋಪ ಕನ್ಯೆಯರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತಮ್ಮ ಪತಿಯನ್ನಾಗಿ ಪಡೆಯಲು ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ವ್ರತವನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಈ ಗೋಪಿಕೆಯರು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಹದಿನಾರು ಸಾವಿರ ಋಷಿಗಳಾಗಿದ್ದರು. ರಾಸಲೀಲೆ ಮತ್ತು ಅಂತಹುದೇ ಲೀಲೆಗಳು ಅವರಿಗೆ ದೈವ ಚೇತನದೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶಗಳಾಗಿದ್ದವು.

ವ್ರತವು ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ನಡೆಯಿತು. ಸೂರ್ಯೋದಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕನ್ಯೆಯರು ಯಮುನಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ, ನದಿ ದಂಡೆಯ ಜೇಡಿಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ದೇವಿಯ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಮಾಡಿ, ಅವಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಹಾಗೂ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು:

ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಮಹಾಭಾಗೇ ಮಹಾಯೋಗಿನ್ಯಧೀಶ್ವರಿ. ನಂದಗೋಪಸುತಂ ದೇವಿ ಪತಿಂ ಮೇ ಕುರು ತೇ ನಮಃ
(ಓ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ದೇವಿ, ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಯೋಗಿನಿ ನಂದಗೋಪನ ಮಗನನ್ನು ನನಗೆ ಪತಿಯಾಗಿ ದಯಪಾಲಿಸು.)

ಗೋಪಿಯರು, ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಋಷಿಗಳಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಮಂತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ದೈವಿಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಅಥವಾ ಭದ್ರಕಾಳಿ, ಭಗವಂತನ ತಾಮಸಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಗೋಪಿಕೆಯರು ತಮ್ಮ ದಿನಗಳನ್ನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಸ್ತುತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಾ ಹಾಡುತ್ತಾ ಕಳೆದರು. ಒಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರ ಹೃದಯಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದವು. ವ್ರತ ಮುಗಿಯುವ ಮೊದಲು, ಕೃಷ್ಣನು ಅವರ ವ್ರತದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಅಪೂರ್ಣತೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದನು. ಅವರ ಮುಂದೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡನು.

ಗೋಪಿಕೆಯರು ತಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ ಬಟ್ಟೆಯಿಲ್ಲದೆ ಯಮುನಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಅವರ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಕದಂಬ ಮರವನ್ನು ಹತ್ತಿದನು. ಚೇಷ್ಟೆಯ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ, 'ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ' ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ತಮ್ಮ ದೇಹಗಳನ್ನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮರೆಮಾಡಿದ ಗೋಪಿಕೆಯರು, 'ದಯವಿಟ್ಟು ನಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಬೇಗ ಹಿಂತಿರುಗಿಸು. ಈ ತಮಾಷೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸು. ಇದು ತಪ್ಪು ಎಂದು ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೇ? ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ನಾವು ರಾಜನಿಗೆ ದೂರು ನೀಡುತ್ತೇವೆ' ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡರು.

ಕೃಷ್ಣನು ಉತ್ತರಿಸಿದನು, 'ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದು ದೊಡ್ಡ ಅಪರಾಧ. ಈ ಕೃತ್ಯವು ನಿಮ್ಮ ವ್ರತದ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ನಾಶಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.' ಎಂದನು ವೇದದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ:

ಅಪ್ಸ್ವಗ್ನಿರ್ದೇವತಾಶ್ಚ ತಿಷ್ಠಂತ್ಯತೋ ನಾಪ್ಸು ಮೂತ್ರಪುರೀಷಂ ಕುರ್ಯಾನ್ನ ನಿಷ್ಠೀವನ್ ನ ವಿವಸನಃ ಸ್ನಾಯಾತ್
(ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇವತೆಗಳು ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಮೂತ್ರ ವಿಸರ್ಜನೆ, ಮಲವಿಸರ್ಜನೆ, ಉಗುಳುವುದು ಅಥವಾ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬಟ್ಟೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು.)

ಕೃಷ್ಣನು ಅವರ ತಪ್ಪನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಅವರ ವ್ರತದ ಪೂರ್ಣ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ನೀಡಲು ಬಂದಿದ್ದನು. ಅವನು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕೊಂಬೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರಲು ಹೇಳಿದನು.

ಗೋಪಿಕೆಯರು ತಮ್ಮ ಹಿಂಜರಿಕೆಯನ್ನು ತೊರೆದು ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದರು, ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ತಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆದರು. ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಶರಣಾಗುವ ಮೂಲಕ, ವ್ರತದಲ್ಲಿನ ಅವರ ಅಪೂರ್ಣತೆಗಳು ದೂರವಾದವು.

ಕೃಷ್ಣನು ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಏಕೆ ಆಡಿದನು?

ಗೋಪಿಕೆಯರು ಋಷಿಗಳಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಅಂತಿಮ ಉದ್ದೇಶ ದೈವೀತತ್ವದೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನವಾಗುವುದಾಗಿತ್ತು.

ನಾವು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಧರಿಸುತ್ತೇವೆ?
ನಮ್ಮ ನಮ್ರತೆಯನ್ನು ಮೆರೆಯಲು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ನಾಚಿಕೆಯನ್ನು (ಲಜ್ಜೆ) ಇತರರಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲು.

ಕೃಷ್ಣನನ್ನು 'ಇತರ' ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ಒಬ್ಬರು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಬಹುದು?
ಕೃಷ್ಣನು ಅವರ ನಾಚಿಕೆ ಮತ್ತು 'ಇತರತೆ'ಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದನು.

ಇದು ವಸ್ತ್ರಾಪಹರಣ ಲೀಲೆಯ ಹಿಂದಿನ ಉದ್ದೇಶ.

50.6K

7.6K