ಹನುಮಂತನು ಸೂರ್ಯ ಭಗವಾನನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಕಲಿತು ಭೂಮಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದನು.

ಒಂದು ದಿನ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಶಿವನು ಹನುಮಂತನ ಮುಂದೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ. ಅವನು ಹೇಳಿದನು, 'ನಿಮ್ಮ ಯಜಮಾನನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ. ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡು  ಎಂದು.

ಹನುಮಂತನಲ್ಲಿ ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷ ತುಂಬಿತ್ತು. ಭಗವಾನ್ ಶಿವನು ತಕ್ಷಣವೇ ಕೋತಿ ತರಬೇತುದಾರನಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡನು. ಅವನು ಹನುಮಂತನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಕಟ್ಟಿದನು ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅವರು ಅಯೋಧ್ಯೆಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು.

ಚಿನ್ನದ ಕೂದಲಿನ ಹನುಮಂತ ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದ. ಅವರು ಬೀದಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಮಕ್ಕಳು ಅವರ ಸುತ್ತಲೂ ಜಮಾಯಿಸಿದರು. ದೊಡ್ಡವರೂ ಮಂಗನ ಆಟ ನೋಡಲು ಬಂದಿದ್ದರು. ತರಬೇತುದಾರನು ತನ್ನ ಡಮರುವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದನು ಮತ್ತು ಹನುಮಂತನು ಅದರ ಲಯಕ್ಕೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.

ಅರಮನೆಗೆ ಸುದ್ದಿ ಮುಟ್ಟಿತು. ಒಬ್ಬ ದೂತನು ಬಂದು ರಾಜಮನೆತನದ ಮುಂದೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಲು ಅವರನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು. ಇಬ್ಬರೂ ಅರಮನೆಗೆ ಬಂದರು, ಅಲ್ಲಿ ದಶರಥನು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮತ್ತು ದಯೆಯಿಂದ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡನು. ಎಲ್ಲಾ ರಾಜಕುಮಾರರು ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗರಾಗಿದ್ದರು.

ಹನುಮಂತನು ದಶರಥನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ನಂತರ ರಾಜಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ಒಡೆಯನಾದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನೋಡಿದಾಗ ಅವನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಮಿತಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ಭಗವಂತನ ಮುಂದೆ ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದನು, ಅವನ ಪಾದಕಮಲಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡನು.

ಕೋತಿ ತರಬೇತುದಾರ ಮತ್ತೆ ಡಮರು ನುಡಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು, ಮತ್ತು ಹನುಮಂತನು ಅದರ ತಾಳಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಿದನು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮನು ಎದ್ದು ತಂದೆಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದನು. ದಶರಥ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ. ಪ್ರದರ್ಶನದ ನಂತರ, ಲಕ್ಷ್ಮಣ ತರಬೇತುದಾರನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು, 'ನನ್ನ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಈ ಕೋತಿ ಬೇಕು' ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ನಗುನಗುತ್ತಲೇ ತರಬೇತುದಾರ ಲಕ್ಷ್ಮಣನಿಗೆ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು.

ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಋಷಿ ವಶಿಷ್ಠರು ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು. ಕೋತಿ ತರಬೇತುದಾರ ಮತ್ತು ಋಷಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಗುಳುನಗುವನ್ನು ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು, ಇದು ದೈವಲೀಲೆ  ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಹನುಮಂತನು ಭಗವಂತನ ಪಾದಗಳ ನಡುವೆ ಕುಳಿತು ಬಲಗೈಯಿಂದ ಬಲಗಾಲನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ಶತ್ರುಘ್ನನು ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಹನುಮಂತನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಹನುಮಂತನು ಭಗವಂತನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡಿದನು. ಅಣ್ಣ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ನೀನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀಯ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದ ಶತ್ರುಘ್ನ.

ಭಗವಂತ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಹನುಮಂತನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಆದರೂ ಹನುಮಂತನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಿದ್ದಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.

ಅದಕ್ಕೆ ಶತ್ರುಘ್ನ, ‘ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಮೊದಲು ಒಂದು ತುತ್ತು ಕೊಟ್ಟು  ಆಮೇಲೆ ನಿನಗೆ ಕೊಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದ.

ಭಗವಂತನು ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡಿದನು  ತಕ್ಷಣವೇ ಹನುಮಂತನು ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನು,ಅದನ್ನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಆನಂದಿಸಿದನು.

ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಹನುಮಂತನು ಭಗವಂತನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಕೆಳಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದನು ಇದು ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

ಒಂದು ದಿನ, ಭಗವಂತ ಹನುಮಂತನನ್ನು ಹತ್ತಿರ ಕರೆದು, ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಮುದ್ದಿಸಿ, 'ಸೂರ್ಯ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಗುರುದಕ್ಷಿಣೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ. ಸೂರ್ಯ ಭಗವಾನರ ಆಂಶಿಕ ಅವತಾರವಾದ ಸುಗ್ರೀವನಿಗೆ ನಿನ್ನ ಸಹಾಯದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಕಿಷ್ಕಿಂಧೆಗೆ ಹೋಗು. ಆಮೇಲೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದನು.

ಹೀಗೆ ಹನುಮಂತನು ಅಯೋಧ್ಯೆಯನ್ನು ತೊರೆದನು. ಸುಂದರವಾದ ಚಿನ್ನದ ಕೂದಲಿನ ಕೋತಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೇಗೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಯಿತು ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಟ್ಟರು.

Knowledge Bank

ರಾಜ ಪೃಥು ಮತ್ತು ಭೂಮಿ ಕೃಷಿ

ಪುರಾಣಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಭೂಮಿಯು ಒಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡಳು, ಇದರಿಂದ ಆಹಾರದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ರಾಜ ಪೃಥು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು ಕೇಳಿದರು, ಆದರೆ ಭೂಮಿಯು ನಿರಾಕರಿಸಿದಳು. ಇದರಿಂದ ಕೋಪಗೊಂಡ ಪೃಥು ತಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಭೂಮಿಯ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ಕೊನೆಗೆ ಭೂಮಿಯು ಒಂದು ಆಕೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಿದಳು ಮತ್ತು ಓಡತೊಡಗಿದಳು. ಪೃಥು ಅವರ ಬೇಡಿಕೆಗೆ, ಭೂಮಿಯು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು, ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೀಡುವಂತೆ ಹೇಳಿದರು. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ರಾಜ ಪೃಥುವನ್ನು ಆದರ್ಶ ರಾಜನಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜೆಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಕಥೆ ರಾಜನ ನ್ಯಾಯ, ದೃಢತೆ, ಮತ್ತು ಜನತೆಗೆ ಸೇವೆಯ ಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ತೋರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಕಠೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಯಮನು ಪ್ರೇಯ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಯಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಕುರಿತು ಏನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಾನೆ?

ಕಠೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ, ಯಮನು ಪ್ರೇಯ (ಪ್ರಿಯ, ಸುಖಕರ) ಮತ್ತು ಶ್ರೇಯ (ಉತ್ತಮ, ಲಾಭಕಾರಿ) ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶ್ರೇಯವನ್ನು ಆರಿಸುವುದರಿಂದ ಕಲ್ಯಾಣ ಮತ್ತು ಪರಮ ಗುರಿಯತ್ತ ದಾರಿ ನಿಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಪ್ರೇಯವನ್ನು ಆರಿಸುವುದರಿಂದ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸುಖ ಮತ್ತು ಗುರಿಯ ದೃಷ್ಟಿ ಹೋಗುವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಪ್ರೇಯ ಬದಲು ಶ್ರೇಯವನ್ನು ಆರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಆಯ್ಕೆ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿಯತ್ತ ಸಾಗುವಿಕೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಪ್ರೇಯವನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವುದು ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಭ್ರಮೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಸುಲಭ ಆದರೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ. ಯಮನು ಶಾಶ್ವತ ಉತ್ತಮವನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸಂತೃಪ್ತಿಗೆ ಮೇಲಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಬಗ್ಗೆ ಒತ್ತಿಸು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ