ದ್ವಾಪರ ಯುಗದಲ್ಲಿ,  ದುರಹಂಕಾರಿ ರಾಜರುಗಳಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಭಾರವಾಯಿತು, ಅವರು ರಾಕ್ಷಸ ವೇಷದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಈ ಹೊರೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು, ಭೂಮಿಯು ತನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು  ಬ್ರಹ್ಮನ ಬಳಿ ತೋಡಿಕೊಂಡಳು ಹಾಗೂ ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೋರಿದಳು. ಅವಳ ಅವಸ್ಥೆಯಿಂದ ವಿಚಲಿತನಾದ ಬ್ರಹ್ಮನು ಶಿವ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇವತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಕ್ಷೀರಸಾಗರಕ್ಕೆ ಹೋದನು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಪುರುಷಸೂಕ್ತದಿಂದ ಸ್ತುತಿಸಿದರು.ಆ ನಂತರ ಬ್ರಹ್ಮನು   ಧ್ಯಾನಾಸಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾಗ  ದೇವ ವಾಣಿಯೊಂದು ಮೊಳಗಿತು.

ಭಗವಂತನಿಗೆ ಭೂಮಿಯ ಸಂಕಟದ ಅರಿವಿದೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಭಾರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಅವತರಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಧ್ವನಿಯು  ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡಿತು. ಭಗವಂತನ ದಿವ್ಯ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ತಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಯದು ಕುಲದಲ್ಲಿ ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುವಂತೆ ಬ್ರಹ್ಮನು ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದನು. ಭಗವಾನ್ ಶೇಷನು ಭಗವಂತನ ಅಣ್ಣನಾಗಿ ಅವತರಿಸುವನು ಮತ್ತು ಯೋಗಮಾಯೆಯು ದೈವ ನಿಯಮವು ಸಾಕಾರವಾಗಲು ನೆರವಾಗುವಳು  ಎಂದು  ತಿಳಿಸಿದನು. ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಿದ ನಂತರ, ಬ್ರಹ್ಮನು ತನ್ನ ನಿವಾಸಕ್ಕೆ ಮರಳಿದನು.

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಉಗ್ರಸೇನನು ಮಥುರಾವನ್ನು ಆಳುತಿದ್ದನು. ಅವನ ಸಹೋದರ ದೇವಕನಿಗೆ ದೇವಕಿ ಎಂಬ ಮಗಳಿದ್ದಳು, ಅವಳು ಶೂರನ ಮಗನಾದ ವಸುದೇವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾದಳು. ಮದುವೆಯಾದ ನಂತರ ವಸುದೇವ ಮತ್ತು ದೇವಕಿ ರಥದಲ್ಲಿ ಊರಿಗೆ ಹೊರಟರು. ದೇವಕಿಯ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿ ಕಂಸ ಅವಳನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಅಧಿಕಾರ ವಹಿಸಿಕೊಂಡನು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ದೇವಕಿಯ ಎಂಟನೇ ಮಗು ಕಂಸನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಆಕಾಶವಾಣಿಗೆ ಭಯಭೀತನಾದ ಕಂಸನು ದೇವಕಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಎಳೆದನು. ವಸುದೇವ ಅವನಿಗೆ ಮನವಿ ಮಾಡಿದರೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ.

ಕೊನೆಗೆ ವಸುದೇವನು  ದೇವಕಿಗೆವಹುಟ್ಟುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಗುವನ್ನು ಕಂಸನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದನು. ವಸುದೇವನನ್ನು ನಂಬಿ ಕಂಸನು ದೇವಕಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿದನು. ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಂತೆ ವಸುದೇವನು ತಮ್ಮ ಚೊಚ್ಚಲ ಮಗನಾದ ಕೀರ್ತಿಮಾನನನ್ನು ಕಂಸನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದನು. ಆದರೆ, ಕಂಸ ತನಗೆ ಎಂಟನೆಯದು ಮಾತ್ರ ಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮಗುವನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿದ.

ನಂತರ, ನಾರದನು ಕಂಸನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ನಂದ, ಅವನ ಹೆಂಡತಿ, ವಸುದೇವ ಮತ್ತು ಯದು ಕುಲದ ಮಹಿಳೆಯರು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅವತರಿಸಿದ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳೆಂದು ತಿಳಿಸಿದನು. ಭೂಮಿಗೆ ಭಾರವಾಗಿರುವ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಸಿದರು. ಇದು ವಸುದೇವ ಮತ್ತು ದೇವಕಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಕಂಸನನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು. ಪ್ರತಿ ಮಗು ಜನಿಸಿದಾಗ, ಕಂಸ ಅವರನ್ನು ಕೊಂದನು.

ಶೇಷನು ದೇವಕಿಯ ಏಳನೆಯ ಮಗುವಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಭಗವಾನ್ ಹರಿಯು ಯೋಗಮಾಯೆಗೆ  ಗರ್ಭಪಿಂಡವನ್ನು ಗೋಕುಲದಲ್ಲಿರುವ ವಸುದೇವನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪತ್ನಿ ರೋಹಿಣಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲು ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು.ಈ ಉಪಾಯವು ಬಲರಾಮನನ್ನು ಕಂಸನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು. ಮಥುರಾದ ಜನರು ದೇವಕಿಗೆ ಗರ್ಭಪಾತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು. ನಂತರ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ವಸುದೇವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡನು. ದೇವಕಿಯು ತನ್ನ ಎಂಟನೆಯ ಮಗುವನ್ನು ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಧರಿಸಿದಳು, ಅವಳು ಒಂದು ವಿಧವಾದ ವಿಶಿಷ್ಟಪ್ರಭೆಯಿಂದ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ದೇವತೆಗಳು ಹುಟ್ಟಲಿರುವ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ದೇವಕಿಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲು ಬಂದರು. ಶುಭ ಮುಹೂರ್ತವು ಬಂದಾಗ, ರೋಹಿಣಿ ನಕ್ಷತ್ರಪುಂಜದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಆಕಾಶವು ನಿರ್ಮಲವಾಯಿತು, ನದಿಗಳು ಶುದ್ಧವಾಗಿ ಹರಿಯಿತು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕಮಲಗಳು ಅರಳಿದವು. ಮರಗಳು ಅರಳಿದವು, ಪಕ್ಷಿಗಳು ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟಿದವು, ಜೇನುನೊಣಗಳು ಗುನುಗಿದವು ಮತ್ತು ತಂಪಾದ, ಪರಿಮಳಯುಕ್ತ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿತು. ಹೋಮ ಜ್ವಾಲೆಯು ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಹೊತ್ತಿಕೊಂಡಿತು  ಸಾಧು ಸಂತರು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು. ಆಗ ಪರಮಾತ್ಮನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದನು. ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ  ಡೋಲು, ನಗಾರಿಗಳು ಮೊಳಗಿದವು, ಕಿನ್ನರರು ಮತ್ತು ಗಂಧರ್ವರು ಹಾಡಿದರು, ಸಿದ್ಧರು ಮತ್ತು ಚರಣರು ಸ್ತುತಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಪ್ಸರೆಯರು ನೃತ್ಯ ಮಾಡಿದರು. ದೇವತೆಗಳು ದಿವ್ಯ ಪುಷ್ಪಗಳ ಸುರಿಮಳೆಗೈದರು. ಭಾದ್ರಪದದ ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಉದಯಿಸುತ್ತಿರುವ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಂತೆ, ಎಲ್ಲಾ ದೈವಿಕ ಗುಣಗಳಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುವ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ದೇವಕಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದನು.

ವಸುದೇವನು ಪವಾಡ ಸದೃಶವಾದ ಮಗುವನ್ನು ಹೊಗಳಿದನು, ಮತ್ತು ದೇವಕಿಯು ಹರ್ಷಚಿತ್ತದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಿದಳು. ಭಗವಂತ ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿದನು. ಸ್ವಯಂಭುವ ಮನ್ವಂತರದಲ್ಲಿ ದೇವಕಿಯು ಪೃಷ್ಣಿ ಮತ್ತು ವಸುದೇವನು ಸುತಪನೆಂಬ, ಧರ್ಮನಿಷ್ಠ ಪ್ರಜಾಪತಿಯಾಗಿದ್ದನು. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಮತ್ತು ಅವನಂತಹ ಮಗನನ್ನು ಪಡೆಯಲು ತಮ್ಮ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾ ತೀವ್ರವಾದ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಅವರ ತಪಸ್ಸು ಹನ್ನೆರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಡೆಯಿತು, ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಒಣ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯನ್ನು ಸೇವಿಸಿದರು. ಭಗವಂತನು ಅವರ ಭಕ್ತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿದನು ಮತ್ತು ಅವರ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡನು.

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಲೌಕಿಕ ಆಸೆಗಳು ಅಥವಾ ಮಕ್ಕಳಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭಗವಂತ ನೆನಪಿಸಿದನು. ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ , ಅವರು ವಿಮೋಚನೆಯ ಬದಲು ಅವನಂತಹ ಮಗನನ್ನು ಕೇಳಿದರು. ಅವರ ಆಸೆಯನ್ನು  ಭಗವಂತ ಮನ್ನಿಸಿದನು.  ಅವರು ಲೌಕಿಕ ಸುಖಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು. ಅವರ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ದೇವಕಿಯು ಅದಿತಿಯಾದಳು ಮತ್ತು ವಸುದೇವನು ಕಶ್ಯಪನಾದನು. ಭಗವಂತನು ಅವರ ಮಗನಾದ ಉಪೇಂದ್ರನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದನು, ಅವನ ಎತ್ತರದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ವಾಮನ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಭಗವಂತನು ದೇವಕಿಗೆ ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಗನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದಂತೆಯೇ ಮತ್ತೆ ಅವರ ಮಗುವಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿದನು.. ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಅವತಾರಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಲು ತನ್ನ  ರೂಪವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದನು.  ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪರಮೋಚ್ಚ ವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಭರವಸೆ ನಿಡಿದನು.       

ಕೃಷ್ಣನ ಸ್ವಭಾವ ಮತ್ತು ಪಾತ್ರದ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶಗಳು:

• ಸೃಷ್ಟಿ ಯ ಸಮತೋಲನ: ದುಷ್ಟ ಶಕ್ತಿಗಳು ಅದನ್ನು ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸಿದಾಗ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಕೃಷ್ಣನು  ಅವತಾರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ದುರಹಂಕಾರಿ ರಾಜರಿಂದ (ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿರುವ ರಾಕ್ಷಸರು) ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆಯುಂಟಾದಾಗ ಧರ್ಮದ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಅವನ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತಾನೆ.
• ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಶಕ್ತಿ: ಕೃಷ್ಣನು ಪರಮಾತ್ಮ, ದೇವರುಗಳು ತನ್ನನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವ ಮೊದಲು ಭೂಮಿಯ ದುಃಖವನ್ನು ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಕ್ರಿಯೆಗಳು  ಉದ್ದೇಶ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿದ್ದು, ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಯ ಮೇಲೆ ಅವನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹತೋಟಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
• ದೈವಿಕ ಆಟ: ಕೃಷ್ಣನ ಅವತಾರವು ದೇವರು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಅವನ ಲೀಲೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಅವರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಇತರ ದೇವತೆಗಳೂ ಇದರ ಭಾಗವಾಗಿರುವುದು ವಿಶಾಲವಾದ ಸೃಷ್ಟಿ ಯೋಜನೆಯೊಂದಿಗೆ, ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
• ಸಹಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ: ಕೃಷ್ಣನು ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಭಕ್ತರ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಗೆ  ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಾನೆ, ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
• ಅತೀಂದ್ರಿಯತೆ ಮತ್ತು ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆ: ಕೃಷ್ಣನು ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿರುವ ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಮೀರಿದ ಪರಮಾತ್ಮನಾಗಿದ್ದು, ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಮಾನವ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಅವರೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ನಿಕಟ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ.
• ಭಕ್ತರ ಬಯಕೆಗಳು: ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತಾನೆ. ವಸುದೇವ ಮತ್ತು ದೇವಕಿಯ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನವು ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಗನಾಗಿ ಪಡೆದರು ,ಇದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಅವನ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
• ಶಾಶ್ವತ ಅವತಾರಗಳು: ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ತಂದೆತಾಯಿಗಳಿಗೆ ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಅವತಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗುವಾಗಿ ಹುಟ್ಟುವ ಭರವಸೆಯನ್ನುನೀಡುವುದು ಅವನ ಅವತಾರಗಳ ಶಾಶ್ವತ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ, ವಿವಿಧ ವಯಸ್ಸಿನ ಮತ್ತು ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚದ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ನಿರಂತರ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
• ಸಂರಕ್ಷಕ: ಕೃಷ್ಣನು ರಕ್ಷಕ, ಸದಾಚಾರದ ಮರುಸ್ಥಾಪಕ, ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಆಳವಾದ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತ, ಪರಮಾತ್ಮನು ತನ್ನ ಪರಮ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು  ತನ್ನ ಅವತಾರಗಳ ಮೂಲಕ  ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.

Knowledge Bank

ಸುರಭಿ ಎಂಬ ದೈವಿಕ ಹಸು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಹೇಗೆ?

ಒಮ್ಮೆ ಬ್ರಹ್ಮನು ಅತಿಯಾಗಿ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದು ವಾಂತಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡನು. ಅದರಿಂದ ಸುರಭಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು.

ವ್ಯಾಸರು ವೇದವನ್ನು ಏಕೆ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಜಿಸಿದರು?

1. ಕಲಿಕೆಯು ಸುಲಭವಾಗಲೆಂದು. 2. ವೇದವನ್ನು ವಿಭಜಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಯಜ್ಞಗಳಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಅನ್ವಯವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಸಂಕಲಿಸಲಾಯಿತು. ವೇದವ್ಯಾಸರು ಯಜ್ಞಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ಸಹಾಯವಾಗಲೆಂದು ವೇದಗಳ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಭಾಗವನ್ನು ವಿಭಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಂಕಲಿಸಿದರು ಎಂಬುದನ್ನು ನೀವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಯಜ್ಞಮಾತ್ರಿಕವೇದ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.