அப்புவும் மீனுவும்: நட்பையும் கருணையையும் பற்றிய ஒரு கதை

ஒரு காலத்தில் அப்பு என்ற குட்டி முயல் இருந்தது. அப்பு காடுகளை சுற்றி குதிப்பதை விரும்பியது. ஒரு வெயில் நாளில், அப்பு ஒரு மரத்தடியில் மீனு என்ற அணில் அழுவதைக் கண்டது. மீனு தனது பழங்கள் அனைத்தையும் கீழே போட்டு விட்டாள். அவளால் அவற்றை வீட்டிற்கு எடுத்துச் செல்ல முடியவில்லை.

அப்போது மீனுவுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. எனவே, அப்பு குதித்து, 'கவலைப்படாதே, மீனு! நான் உனக்கு உதவி செய்கிறேன்.' என்று சொன்னது. அப்புவும் மீனுவும் சேர்ந்து எல்லா பழங்களையும் எடுத்தார்கள். மீனு சிரித்துக்கொண்டே, 'நன்றி அப்பு! நீ மிகவும் அன்பானவன்.' என்று சொன்னால்.

மறுநாள் அப்பு ஆற்றின் அருகே விளையாடிக் கொண்டிருந்தது. அப்போது திடீரென வழுக்கி ஏதோ அடர்ந்த சேற்றில் மாட்டிக் கொண்டது. அது வெளியே குதிக்க முயன்றது ஆனால் முடியவில்லை. அதுக்கு பயம் வர ஆரம்பித்தது. அப்போதுதான் மீனு அப்புவைப் பார்த்தாள். அப்பு எவ்வளவு அன்பானவன் என்பதை அவள் நினைவு கூர்ந்தாள். மீனு விரைவாக தனது நண்பர்களை அழைத்தாள். அவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து அப்புவை சேற்றிலிருந்து வெளியே இழுத்தனர்.

அப்பு பாதுகாப்பாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தது. மீனுவை அணைத்துக்கொண்டு, 'ரொம்ப நன்றி மீனு!' என்று சொன்னது மீனு சிரித்துக்கொண்டே, 'நீ எனக்கு உதவி செய்தாய், அதனால் நான் உனக்கு உதவினேன். கருணை எல்லோரையும் மகிழ்விக்கிறது' என்று சொன்னால்.

அன்று முதல் அப்புவும் மீனுவும் சிறந்த நண்பர்கள். அவர்கள் எப்பொழுதும் காட்டில் மற்றவர்களுக்கு உதவினார்கள். எல்லோரும் அவர்களின் கருணைக்காக அவர்களை நேசித்தார்கள்.

கருணை தான் உலகத்தை சிறந்த இடமாக மாற்றுகிறது.

Ramaswamy Sastry and Vighnesh Ghanapaathi